
خاموشی دوباره به خانهها بازگشته و مساله ناترازی برق دوباره بر سر زبانها افتاده. این مشکل که در سال گذشته منجر به کاهش تولید خودروسازان شد، میتواند امسال هم پاشنه آشیلی برای تولید خودرو باشد؟
به گزارش اتومدیا، با آغاز فصل گرم سال و بالا رفتن تقاضای مصرف برق، سایهی ناترازی مجدد برق بر سر صنایع سنگینی میکند. صنعت خودرو بهعنوان یکی از پیشرانهای اقتصاد ملی در سال جاری نیز با تهدید قطعی برق و محدودیت در مصرف مواجه است؛ تهدیدی که در سال گذشته نیز منجر به کاهش تیراژ تولید شد و این روند احتمالاً در سال ۱۴۰۴ نیز تکرار خواهد شد.
بحران تأمین برق در آستانه تابستان
طبق اعلام رسمی مسئولان وزارت نیرو، ناترازی برق در تابستان 1404 بین ۱۰ تا ۲۴ هزار مگاوات پیشبینی شده است. گرچه برنامههایی برای کنترل مصرف در ساعات اوج بار در نظر گرفته شده، اما به نظر میرسد این اقدامات همچنان ناکافی است. به عبارتی دیگر، به نظر نمیرسد دولت در امسال هم بتواند با قطعی برق خانهها و صنایع، بتواند جلوی این ناترازی را بگیرد.
سال گذشته نیز با وجود ناترازی حدود ۱۰ تا ۱۱ هزار مگاوات، صنایع مهم از جمله خودروسازان با محدودیتهای سنگینی مواجه شدند که به کاهش سطح تولید منجر شد.
بررسی آمار سه خودروساز بزرگ کشور در سال ۱۴۰۳ نشان میدهد تولید خودرو با افتی معنادار نسبت به سال ۱۴۰۲ روبهرو بوده است. در مجموع، طی سال ۱۴۰۳ حدود ۸۹۸ هزار دستگاه خودرو تولید شده که این عدد نهتنها از هدفگذاری ۱.۳ میلیون دستگاهی وزارت صمت فاصله زیادی دارد، بلکه نسبت به آمار سال ۱۴۰۲ (حدود ۱.۱۳ میلیون دستگاه) نیز افت بیش از ۲۰ درصدی را نشان میدهد.
این افت تولید را باید در کنار عواملی مانند ناترازی برق، مشکلات زنجیره تأمین، محدودیتهای ارزی و کاهش توان خرید مصرفکنندگان تحلیل کرد.
برنامههای خودروسازان در سایه بحران انرژی
ایرانخودرو و سایپا برای سال جاری اعلام کردهاند قصد دارند با عرضه محصولات جدید و افزایش بهرهوری خطوط تولید، افت تولید را جبران کنند. ایرانخودرو همچنین ورود به عرصه خودروهای هیبریدی را در دستور کار قرار داده است. با این حال، بیثباتی در زیرساختهای حیاتی مانند برق، عملاً ظرفیت تحقق این اهداف را با اما و اگرهای جدی مواجه میکند.
شعار امسال با محوریت «سرمایهگذاری برای تولید» نیازمند بسترسازی دقیق و متوازن از سوی دولت است؛ اما ادامه ناترازی برق نشان میدهد که زیرساختهای حیاتی هنوز با نیازهای واقعی صنایع همراستا نشدهاند. در واقع، بین سیاستهای کلان و شرایط واقعی تولید، شکافی جدی وجود دارد. اینکه از یک سو، تولیدکننده به افزایش تیراژ موظف میشود و از سوی دیگر با محدودیت برق، گاز یا مواد اولیه مواجه است، نشاندهندهی نوعی از ناکارآمدی در حکمرانی اقتصادی است.
اگر زیرساخت برق کشور بهسرعت اصلاح نشود، حتی بلندپروازانهترین برنامههای خودروسازان هم در حد شعار باقی خواهد ماند. قطع برق نهتنها تولید را متوقف میکند، بلکه بر کیفیت، هزینه تمامشده و برنامههای صادراتی نیز اثر مستقیم دارد. بنابراین، برای تحقق شعار سال توجه صرف به سیاستگذاری کافی نیست.
دیدگاه شما؟