سایپا شاهین؛ بررسی مشخصات فنی + تصاویر

سایپا شاهین به‌عنوان نخستین سدان مبتنی بر پلتفرم جدید SP100 سایپا، از سال ۱۳۹۹ وارد بازار ایران شد. این خودرو که در ابتدا با نام «رهام» شناخته می‌شد، پس از تحریم‌ها و حذف پیشرانه برلیانس، با موتور توربوشارژ M15TC (اصلاح‌شده موتور تیبا) به تولید رسید. شاهین در سگمنت سدان‌های کامپکت اقتصادی قرار می‌گیرد و هدف اصلی آن رقابت با محصولاتی نظیر دنا پلاس، تارا و پژو ۲۰۷ صندوق‌دار است.

طراحی ظاهری و بدنه

شاهین از نظر طراحی بیرونی یکی از به‌روزترین خودروهای داخلی به‌شمار می‌رود. خطوط سیال بدنه، جلوپنجره بزرگ بیضوی و چراغ‌های کشیده جلو با گرافیک نئونی، ظاهری نسبتاً مدرن و هماهنگ ایجاد کرده‌اند. نمای جانبی ساده اما تمیز است و فاصله محوری ۲۶۵۰ میلی‌متری باعث شده تناسبات بدنه قابل‌قبول باشد. در عقب خودرو اما ساده‌تر طراحی شده و چراغ‌های دوتکه آن هماهنگی کمتری با جلو دارد. ابعاد بدنه ۴۴۶۰ میلی‌متر طول، ۱۷۶۹ میلی‌متر عرض و ۱۵۰۲ میلی‌متر ارتفاع است و وزن خالص مدل دنده‌ای حدود ۱۲۷۰ کیلوگرم اعلام شده است.

طراحی داخلی و کابین

کابین شاهین ادامه‌دهنده همان طرح اولیه رهام است و ترکیبی از داشبورد برلیانس H330 و ولکس C30 به چشم می‌خورد. متریال به‌کاررفته عمدتاً پلاستیک خشک و تیره است که حس اقتصادی بودن را منتقل می‌کند. نمایشگر ۷ یا ۱۰ اینچی (بسته به تیپ) در مرکز داشبورد قرار دارد و فرمان سه‌شاخه با کلیدهای کنترلی طراحی شده است. فضای سر و پای ردیف جلو و عقب برای چهار سرنشین بزرگسال قابل‌قبول است، اما عرض کم صندلی‌ها و نبود زیرآرنجی عقب از نقاط ضعف محسوب می‌شود. حجم صندوق عقب ۴۲۰ تا ۴۲۲ لیتر است که در مقایسه با دنا و تارا کمتر است و صندلی‌های عقب نیز تاشو نیستند.

مشخصات فنی

شاهین از پیشرانه ۱.۵ لیتری ۸ سوپاپ توربوشارژ M15TC بهره می‌برد که ۱۱۰ اسب بخار قدرت و ۱۷۸ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. حداکثر قدرت در ۵۰۰۰ دور و حداکثر گشتاور از ۲۵۰۰ دور در دسترس است. گیربکس ۵ سرعته دستی یا ۶ سرعته اتوماتیک (در تیپ‌های بالاتر) وظیفه انتقال نیرو به چرخ‌های جلو را بر عهده دارد. شتاب صفر تا صد رسمی اعلام نشده، اما تست‌های مستقل حدود ۱۲.۸ تا ۱۳.۲ ثانیه را نشان می‌دهند. حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت و مصرف سوخت ترکیبی حدود ۷.۲ لیتر در صد کیلومتر است. حجم باک ۴۷ لیتر و استاندارد آلایندگی یورو ۵ است.

امکانات رفاهی

شاهین در تیپ‌های فول به سانروف برقی، نمایشگر لمسی ۷ یا ۱۰ اینچی با نویگیشن آفلاین، تهویه مطبوع اتوماتیک تک‌کاناله، کروز کنترل، فرمان برقی حساس به سرعت با کلیدهای کنترلی، استارت دکمه‌ای، ورود بدون کلید، دوربین و سنسور پارک عقب، سیستم پایش فشار باد تایرها (TPMS)، آینه‌های جانبی تاشو برقی، دی‌لایت، اتولایت، کامپیوتر سفری، روکش چرم صندلی، شیشه‌بالابرهای برقی جلو و عقب مجهز شده است.

امکانات ایمنی

کیسه هوای راننده و سرنشین جلو (در برخی تیپ‌ها کیسه‌های جانبی و پرده‌ای تا مجموع ۶ عدد)، ترمزهای دیسکی چهار چرخ با ABS، EBD، BAS، سیستم کنترل پایداری ESC و کنترل کشش TCS (از اواسط ۱۴۰۲ به بعد)، سیستم کمکی حرکت در سراشیبی HSA، کمربندهای ایمنی پیش‌کشنده، ایزوفیکس صندلی کودک، قفل مرکزی و ایموبیلایزر از جمله تجهیزات ایمنی هستند. پلتفرم SP100 در تست‌های داخلی و خارجی توانایی کسب سه ستاره ایمنی را نشان داده است.

رقبا در بازار

مهم‌ترین رقبای شاهین در بازه قیمتی مشابه، دنا پلاس توربو دنده‌ای، تارا دستی، پژو ۲۰۷ صندوق‌دار و رانا پلاس پانوراما هستند. شاهین از نظر طراحی ظاهری و سطح آپشن‌های رفاهی برتری دارد، اما در کیفیت متریال کابین، استهلاک پیشرانه و فضای صندوق از دنا و تارا عقب‌تر است. تارا به دلیل موتور ۱۶ سوپاپ تنفس طبیعی و وجود کنترل پایداری از ابتدا، سواری آرام‌تر و هزینه نگهداری کمتری ارائه می‌دهد.