بوگاتی با ساخت آخرین دستگاه بولاید، یک قدم به پایان عمر موتور نمادین W‑16 نزدیکتر شده است. این خودروی ویژه پیست که در کارخانه مولشایم ساخته میشود، پس از تولید چهلمین و آخرین نمونه، رسماً از خط تولید خارج شد. مالک این خودرو، که مبلغ چهار میلیون یورو برای خرید آن پرداخت کرده، خودرو را مستقیماً از کارخانه واقع در شمالشرقی فرانسه تحویل گرفته است. او یکی از مجموعهداران شناختهشده بوگاتی است و در گاراژ خود یک تایپ ۳۵ کلاسیک، بهعنوان یکی از موفقترین خودروهای مسابقهای نزدیک به یک قرن پیش، و همچنین یک ویرون گرند اسپرت در اختیار دارد؛ خودرویی که همانند بولاید، آخرین نمونه از سری تولیدی خود محسوب میشود.
بولاید و ویرون این مجموعهدار از ترکیب رنگ مشکی-آبی و آبی مخصوص لیون در بدنه بهره میبرند و فضای داخلی آنها با آلکانترای آبی دریا تکمیل شده است. این هماهنگی ظاهری چشمگیر، توجه بسیاری را جلب کرده و پرسشهایی را درباره احتمال تبدیل بولاید به نسخهای قانونی برای تردد جادهای مطرح میکند. در همین راستا، شرکت مهندسی بریتانیایی لانزانته اعلام کرده که در حال کار روی پروژهای برای دریافت پلاک خیابانی برای یک دستگاه بولاید است.
با وجود توقف تولید بولاید، موتور W‑16 همچنان در خط تولید بوگاتی حضور دارد، زیرا فرآیند تحویل مدلهای میسترال ادامه دارد. میسترال، که آخرین خودرو مجهز به این پیشرانه مشهور است، نخستین بار بیست سال پیش همراه با معرفی ویرون به کار گرفته شد. این رودستر با تولید محدود ۹۹ دستگاه، از ماه فوریه وارد مرحله تحویل شده و پس از تکمیل این روند، موتور W‑16 نیز رسماً از چرخه تولید خارج خواهد شد.
بوگاتی در پی جایگزینی موتور W‑16، یک پیشرانه کاملاً جدید V‑16 را برای مدل توربیون، جانشین شیرون، توسعه داده است. این موتور که سال آینده وارد مرحله تحویل میشود، با همکاری کازورث طراحی شده و برخلاف موتور W‑16، فاقد توربوشارژر و مبتنی بر تنفس طبیعی است. حجم آن از ۸ لیتر به ۸.۴ لیتر افزایش یافته و بهعنوان بخش اصلی سیستم هیبریدی جدید بوگاتی عمل خواهد کرد تا استانداردهای سختگیرانه آلایندگی رعایت شود.
با این حال، احتمال میرود موتور W‑16 همچنان در سالهای آینده نیز مورد توجه قرار گیرد. بوگاتی برنامه جدیدی با نام سولیتِر معرفی کرده که امکان ساخت نمونههای تکنسخهای و سفارشی، مانند مدل برویار، را با استفاده از شاسیها و پیشرانههای موجود فراهم میکند. این سیاست مشابه رویکرد پاگانی در توسعه نسخههای ویژه زوندا است؛ رویکردی که با بازآفرینی و ارتقای خودروهای قدیمیتر، آنها را برای سالها در مرکز توجه نگه داشته است.
بر این اساس، احتمال دارد ویرون و شیرون نیز همان مسیری را طی کنند که زوندا طی کرد؛ خودرویی که با وجود رونمایی در سال ۱۹۹۹، همچنان در نسخههای جدید و ارتقایافته عرضه میشود و از دایره توجه علاقهمندان خارج نشده است.




دیدگاه شما؟