تویوتا وایلدلندر یک کراساوور میانرده است که بر پایه پلتفرم نسل پنجم تویوتا راوفور توسعه یافته و عمدتا برای بازارهای آسیایی، به ویژه چین، طراحی شده است. این خودرو توسط شرکت GAC تویوتا تولید میشود و به عنوان نسخه فیسلیفت راوفور شناخته میشود. در بازار ایران، واردات آن توسط شرکتهایی مانند راسا موتور انجام میگیرد و اغلب با تمرکز بر نسخه بنزینی ۲ لیتری عرضه میشود. وایلدلندر با گزینههای پیشرانه بنزینی تنفس طبیعی و هیبریدی در دسترس است، اما مدل بنزینی آن در ایران رایجتر بوده و برای استفاده شهری و نیمهآفرود مناسب ارزیابی میشود. این خودرو بر پایه پلتفرم TNGA-K ساخته شده که بر بهبود کیفیت رانندگی و استحکام بدنه تمرکز دارد، هرچند در مقایسه با رقبای مدرنتر، برخی جنبههای آن ممکن است سادهتر به نظر برسد.
طراحی ظاهری تویوتا وایلدلندر ترکیبی از عناصر کلاسیک و مدرن را نشان میدهد و شباهت زیادی به نسل پنجم راوفور دارد، اما با تغییراتی برای بازارهای خاص. در نمای جلو، جلوپنجره بزرگ با الگوی الماسبرش برجسته است و چراغهای LED باریک و کشیده در دو طرف آن قرار گرفتهاند که همراه با مهشکنهای LED، ظاهری تهاجمی ایجاد میکند. سپر جلو با خطوط شکسته و ورودی هوای بزرگ، به بهبود آیرودینامیک کمک میکند، اما حجم زیاد مواد پلاستیکی در سپر و جلوپنجره ممکن است حس اقتصادی بودن را القا کند.
ابعاد خودرو شامل طول ۴۶۶۵ میلیمتر، عرض ۱۸۵۵ میلیمتر و ارتفاع ۱۶۸۰ میلیمتر است، با فاصله محوری ۲۶۹۰ میلیمتر که تعادل مناسبی بین اندازه و مانورپذیری فراهم میکند. در نمای جانبی، خطوط عضلانی و برجسته از جلو تا عقب امتداد دارند و رینگهای آلومینیومی ۱۸ اینچی با طرح چندپرهای، همراه با گلگیرهای حجیم و رکاب پلاستیکی، ظاهری مستحکم میبخشد. پنجرههای کشیده و سقف شیبدار ملایم به بهبود آیرودینامیک کمک میکند، در حالی که ریلهای سقفی امکان نصب تجهیزات اضافی را فراهم میآورد.
نمای عقب با چراغهای LED به هم پیوسته و کشیده، اسپویلر کوچک روی سقف و سپر برجسته با دو خروجی اگزوز، حالتی اسپرت ایجاد میکند، اما طراحی چراغها ممکن است برای برخی سلیقهها ساده به نظر برسد. شیشه عقب بزرگ دید مناسبی ارائه میدهد و حجمدهی بدنه در کل قابل قبول است. بدنه کراساوور جمعوجور با رینگهای آلومینیومی، هرچند ارتفاع کم نسبت به برخی شاسیبلندها ممکن است برای مسیرهای ناهموار چالشبرانگیز باشد. در مجموع، طراحی وایلدلندر پخته و اصیل است، اما ممکن است نسبت به رقبای مدرنتر کمی قدیمی احساس شود.
کابین تویوتا وایلدلندر ساده و کاربردی طراحی شده و با طراحی بیرونی هماهنگی دارد، بدون پیچیدگیهای زیاد. داشبورد با انحناهای ملایم و متریال باکیفیت مانند چرم نرم و فلزات براق، فضایی راحت ایجاد میکند، هرچند فرمان ساده و کلیدهای گردان ممکن است حس مدرنیته کمتری القا کند. صندلیهای جلو ارگونومیک با پشتیبانی مناسب و تنظیم برقی هستند، در حالی که ردیف عقب فضای کافی برای سه بزرگسال فراهم میکند. فاصله محوری مناسب باعث جادار بودن کابین برای پنج سرنشین شده و صندلیهای عقب تخت اما راحت هستند.
نمایشگر لمسی ۱۰.۲۵ اینچی در مرکز داشبورد قرار گرفته و پنل دیجیتال پشت فرمان اطلاعات رانندگی را نمایش میدهد. کنسول میانی با فضای دردار و تودریهای نرم، کاربردی است، اما دسته دنده ساده و غیرالکترونیک ممکن است نسبت به خودروهای مدرنتر کمتر راحت باشد. مواد استفاده شده در داشبورد و صندلیها (چرم اصل و مصنوعی) دوام خوبی دارند، هرچند کیفیت کلی نسبت به گذشته کمی کاهش یافته است. فضای صندوق عقب ۵۸۰ لیتری (قابل افزایش به ۱۷۳۵ لیتر با خواباندن صندلیها) برای خانوادهها مناسب است. در کل، طراحی داخلی وایلدلندر بر راحتی و کارایی تمرکز دارد، اما ممکن است برای کاربرانی که به طراحیهای لوکستر عادت دارند، ساده به نظر برسد.
تویوتا وایلدلندر در نسخه بنزینی وارداتی از موتور ۲ لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی با ۱۶ سوپاپ استفاده میکند که ۱۷۱ اسب بخار قدرت و ۲۰۶ نیوتن متر گشتاور تولید میکند. این موتور با گیربکس اتوماتیک CVT ده سرعته جفت شده و محور محرک میتواند دیفرانسیل جلو یا چهارچرخ باشد، که نسخه چهارچرخ برای شرایط ناهموار مناسبتر است.
شتاب صفر تا صد حدود ۱۰ ثانیه تخمین زده میشود و میانگین مصرف سوخت ۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است، که برای یک کراساوور ۱۶۴۰ کیلوگرمی قابل قبول به نظر میرسد. سیستم تعلیق مستقل در جلو و عقب پایداری را در پیچها افزایش میدهد و هندلینگ نسبتا خوبی ارائه میکند، هرچند شتابگیری ممکن است برای رانندگان اسپرت کم هیجان باشد. نسخههای هیبریدی با موتور ۲.۵ لیتری نیز موجود هستند که مصرف سوخت کمتری دارند، اما در ایران عمدتا نسخه بنزینی عرضه میشود. گیربکس CVT رانندگی نرم اما کمتر هیجانی فراهم میکند و سیستم چهارچرخ توزیع هوشمند نیرو را برای مسیرهای برفی یا خاکی بهبود میبخشد. حداکثر سرعت این خودرو ۱۸۰ کیلومتر در ساعت است و حجم باک ۵۵ لیتر ارزیابی میشود.
کیسه هوای جلو، جانبی و پردهای به اضافه ایربگ زانو راننده، کیسه هوای دو مرحلهای ردیف جلو، سیستم ترمز ضد قفل ABS، توزیع نیروی ترمز EBD، ترمز کمکی، ترمز اضطراری، کنترل پایداری VSC، کنترل کشش TRC، کنترل ایستایی در سربالایی HAC، کنترل سرعت در سرازیری، رادار نقطه کور، رادار تغییر لاین، رادار تصادف جلو، سنسور جلو و عقب، مانیتورینگ فشار تایر TPMS، سیستم کنترل پایداری خودرو ESC، سیستم مانیتورینگ پانورامیک، چراغهای جلو هوشمند حسگر نور، چراغهای مه شکن جلو، چراغهای عقب ترکیبی، سیستم کشش پایداری TCS.
سانروف پانوراما، آینههای جانبی تاشونده برقی با گرمکن، چراغهای LED با دیلایت و اتولایت، تنظیم برقی صندلیهای جلو، تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه، ترمز پارک برقی، کروز کنترل هوشمند، دستیار کمکی تغییر خط، مانیتورینگ پانورامیک، رادار پارک، نمایشگر لمسی ۱۰.۲۵ اینچی با کیفیت بالا، سیستم صوتی با ۶ بلندگو، ناوبری GPS، بلوتوث، دستیار صوتی، شارژر بی سیم، پورتهای USB جلو و عقب، خروجی هوای عقب تهویه مطبوع، رابط برق ۱۲ ولت جلو و عقب، دوربین دنده عقب، دوربین ۳۶۰ درجه، ورود بدون کلید، استارت بدون کلید، زیردستی صندلیهای ردیف دوم، فضای دردار کنسول میانی، فرمان چرمی با اهرم دنده چرمی، تنظیم حالت رانندگی، تشخیص گفتار، سنسور باران، نور بالا خودکار.
در بازار ایران، تویوتا وایلدلندر با رقبایی مانند تویوتا راوفور دست دوم مدل ۲۰۱۷-۲۰۱۸ رقابت میکند که کارکرد کمتری دارند اما قدیمیتر هستند. از خودروهای چینی، فونیکس تیگو ۸ پرو دو دیفرانسیل، پیشرانه قدرتمندتر و امکانات لوکس بیشتر ارائه میدهد. کیا اسپورتیج و میتسوبیشی اوتلندر نیز گزینههای وارداتی هستند که طراحی مدرنتر و عملکرد مشابهی دارند، هرچند قیمت آنها در بازار آزاد بالاتر است. هیوندای توسان با طراحی جذاب و مصرف سوخت اقتصادی، انتخابی محبوب است و نسخههای جدید آن چالشی جدی ایجاد میکند. در میان گزینههای چینی، چری تیگو ۷ پرو و فونیکس FX با امکانات گسترده و قیمت رقابتی، در میان خریداران محبوب هستند. تویوتا کرولا کراس و مزدا CX-۵۰، هرچند حضور محدودی دارند، به دلیل کیفیت ساخت بالا گزینههای مهمی محسوب میشوند. موفقیت وایلدلندر به استراتژی قیمتگذاری و خدمات پس از فروش بستگی دارد.
دیدگاه شما؟