رونمایی رسمی میتسوبیشی از شاسی‌بلند هفت نفره دستینیتور

میتسوبیشی در ماه‌های اخیر با معرفی چند مدل جدید که تحت نام این شرکت بازطراحی شده‌اند، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است. این شرکت نسخه مخصوص به خود از نیسان لیف و یک مدل جدید اکلیپس کراس بر پایه رنو سینیک  E-Techرا عرضه می‌کند. با این حال، همه مدل‌های جدید میتسوبیشی از شرکای اتحادش نمی‌آیند. به‌تازگی یک مدل جدید اوتلندر اسپرت نیز معرفی شده و اکنون یک شاسی‌بلند سه ردیفه بزرگ‌تر با نامی عجیب که به نظر می‌رسد از دنیای بازی Grand Theft Auto الهام گرفته شده باشد، به خط تولید این شرکت اضافه شده است.

میتسوبیشی دستینیتور در واقع نسخه تولیدی کانسپت DST سال گذشته است. این خودرو برای یک شاسی‌بلند اقتصادی ظاهر نسبتاً جذابی دارد و میتسوبیشی داخل کابین این خودرو از دکمه‌های فیزیکی استفاده کرده است. با این حال، داشبورد آن کمی غیرمعمول است و یک فریم ضخیم و براق مشکی، کلاستر دیجیتال را احاطه کرده است. اگر نمایشگر 8 اینچی راننده هم‌سطح با نمایشگر ۱۲.۳ اینچی سیستم اطلاعات‌سرگرمی کنار دست آن قرار می‌گرفت، این موضوع کمتر عجیب به نظر می‌رسید؛ ولی در عوض، این نمایشگر درون داشبورد قرار گرفته و به همین خاطر، حاشیه ضخیم اطراف آن یادآور تبلت‌های اوایل دهه ۲۰۱۰ است.

دستینیتور تنها با سیستم دیفرانسیل جلو عرضه می‌شود و قلب تپنده آن یک موتور ۱.۵ لیتری توربوشارژ بنزینی است. این موتور چهار سیلندر، توان ۱۶۱ اسب‌بخار و گشتاور ۲۵0 نیوتن‌متر را از طریق یک گیربکس CVT منتقل می‌کند. میتسوبیشی برای سادگی بیشتر، از سیستم تعلیق عقب میل پیچشی استفاده کرده ولی ترمزهای دیسکی را در هر چهار چرخ ارائه می‌دهد. چرخ‌های استاندارد این خودرو ۱۸ اینچی هستند و به دلیل عدم استفاده از سامانه هیبریدی یا برقی، وزن خالص خودرو در حد قابل قبولی یعنی ۱۴۹۵ کیلوگرم باقی مانده است.

این شاسی‌بلند هفت نفره ۴۶۸۰ میلی‌متر طول و ۱۸۴۰ میلی‌متر عرض دارد و بنابراین اندکی کوتاه‌تر و باریک‌تر از اوتلندر است، اما ارتفاع آن با ۱۷۸۰ میلی‌متر بیشتر از اوتلندر است. فاصله محوری سخاوتمندانه ۲۸۱۵ میلی‌متری باعث شده تا این خودرو نسبت به اوتلندر فضای داخلی بیشتری داشته باشد. گرچه دستینیتور فاقد سیستم چهارچرخ محرک است، اما ارتفاع مناسبی تا سطح زمین دارد و در صورت جدا کردن پوشش زیرین، این فاصله بیشتر هم می‌شود. همچنین چند حالت رانندگی شامل Gravel (شن)، Wet (مرطوب) و Mud (گل) در این خودرو قابل انتخاب است.

هرچند دستینیتور برای خانواده‌ها طراحی شده، اما شرکت میتسوبیشی در زمینه امکانات، کم نگذاشته است. سانروف پانورامیک، سیستم صوتی یاماها، نورپردازی داخلی با ۶۴ رنگ مختلف و پورت USB در هر سه ردیف صندلی از جمله امکانات این خودرو هستند. برای سرنشینان عقب نیز کانال تهویه اختصاصی تعبیه شده است. صندلی‌های ردیف دوم به صورت ۴۰:۲۰:۴۰ و ردیف سوم به صورت ۵۰:۵۰ تا می‌شوند و قابلیت تخت شدن برای افزایش فضای بار را دارند.

دستینیتور ابتدا در بازارهای آسیای جنوب شرقی عرضه می‌شود و پس از مینی‌ون Xpander و کراس‌اوور جمع‌وجور Xforce که در برخی مناطق با نام Outlander Sport نیز شناخته می‌شود؛ سومین مدل میتسوبیشی اندونزی است.